بررسی سطح آگاهی و دیدگاه و عملکرد دندانپزشکان و دانشجویان سال آخر دندانپزشکی درخصوص معاینات اکتشافی سرطان دهان در ایران، اصفهان سال ۱۳۹۰

زمینه و هدف: دندانپزشکان دارای نقش حیاتی در انجام معاینات برای تشخیص زود هنگام ضایعات سرطانی دارند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی سطح آگاهی و نگرش دندانپزشکان و دانشجویان سال آخر درخصوص سرطان دهان در اصفهان بود.   روش برررسی: پرسشنامه ای که از پایایی و روایی آن از طریق تست های آماری و نظر کارشناسان اطمینان حاصل شد در بین دندانپزشکان عمومی و دانشجویان سال آخر توزیع گردید. این پرسشنامه شامل سؤالات آگاهی و نگرش سنج درخصوص تشخیص، ریسک فاکتور و پیش آگهی ضایعات مشکوک به بدخیمی در ناحیه دهان و حلق بود. فراوانی پاسخ های افراد شرکت کننده درخصوص سؤالات نگرش و عملکرد (تنها برای دندانپزشکان) و جمع نمرات آگاهی استخراج و با کمک تست های آماری مقایسه هایی بین گروه های مختلف ازنظر جنس، سن، سابقه کار و نوع کار انجام شد. تست های آماری anova ، مجذور کای، رگرسیون خطی و لوجستیک رگرسیون به کار رفت.   یافته ها: درمجموع 139 پرسشنامه از دندانپزشکان و 57 پرسشنامه از دانشجویان جمع آوری شد. نمره میانگین آگاهی دندانپزشکان 41/5 از 13(79/7-03/5 ci95%= ) بود و تفاوت معنی داری در بین دندانپزشکان با توجه به سابقه کار آن ها مشاهده شد (001/0 p= ). تنها یک پنجم از آن ها معاینه سرطان دهان را برای بیماران بالای 40 سال خود انجام می دادند و تنها 34% نمره قابل قبول آگاهی را کسب کردند. آگاهی دانشجویان به مراتب بهتر بود و حدود 58% آن ها نمره قابل قبول آگاهی را کسب کردند (01/0 p= ).   نتیجه گیری: دندانپزشکان با وجود تعهدات حرفه ای خود از دانش کافی برای انجام معاینات سرطان برخوردار نیستند. این مطالعه نیاز به برنامه های آموزشی در رابطه با عوامل خطر و تشخیص زود هنگام سرطان دهان را در قالب برنامه های بازآموزی و تأکید بیشتر در کوریکولوم دانشجویان را نشان می دهد.